• baner_głowy

Na czym polega pasywacja akumulatora LiSoCl2?Jak usunąć?

Pasywacja w bateriach litowych

Pasywacja w bateriach litowych, szczególnie tych wykorzystujących chlorek tionylu litu (LiSOCl2) chemia, odnosi się do powszechnego zjawiska polegającego na tworzeniu się cienkiej warstwy na anodzie litowej.Warstwa ta składa się głównie z chlorku litu (LiCl), produktu ubocznego pierwotnej reakcji chemicznej zachodzącej w ogniwie.Chociaż ta warstwa pasywacyjna może wpływać na wydajność baterii, szczególnie po długich okresach bezczynności, odgrywa ona również kluczową rolę w zwiększaniu trwałości i bezpieczeństwa baterii.

Tworzenie warstwy pasywacyjnej

W akumulatorach litowo-chlorku tionylu pasywacja zachodzi naturalnie w wyniku reakcji pomiędzy anodą litową a elektrolitem chlorku tionylu (SOCl2).W wyniku tej reakcji powstają chlorek litu (LiCl) i dwutlenek siarki (SO2) jako produkty uboczne.Chlorek litu stopniowo tworzy cienką, stałą warstwę na powierzchni anody litowej.Warstwa ta pełni rolę izolatora elektrycznego, utrudniając przepływ jonów pomiędzy anodą i katodą.

Korzyści z pasywacji

Warstwa pasywacyjna nie jest całkowicie szkodliwa.Podstawową zaletą jest wydłużenie żywotności baterii.Ograniczając stopień samorozładowania akumulatora, warstwa pasywacyjna zapewnia, że ​​akumulator utrzyma ładunek przez dłuższy czas przechowywania, dzięki czemu akumulatory LiSOCl2 idealnie nadają się do zastosowań, w których kluczowa jest długoterminowa niezawodność bez konserwacji, np. w przypadku zasilania awaryjnego i rezerwowego zaopatrzenie, sprzęt wojskowy i medyczny.

Ponadto warstwa pasywacyjna przyczynia się do ogólnego bezpieczeństwa akumulatora.Zapobiega nadmiernym reakcjom pomiędzy anodą a elektrolitem, które w skrajnych przypadkach mogą prowadzić do przegrzania, pęknięcia, a nawet eksplozji.

Wyzwania pasywacji

Pomimo swoich zalet pasywacja stwarza poważne wyzwania, szczególnie gdy akumulator jest ponownie uruchamiany po długim okresie bezczynności.Właściwości izolacyjne warstwy pasywacyjnej mogą prowadzić do zwiększenia oporów wewnętrznych, co może skutkować:
●Zredukowane napięcie początkowe (opóźnienie napięcia)
●Zmniejszona ogólna pojemność
●Wolniejszy czas reakcji

Efekty te mogą być problematyczne w urządzeniach wymagających dużej mocy natychmiast po aktywacji, takich jak urządzenia śledzące GPS, awaryjne nadajniki lokalizacji i niektóre urządzenia medyczne.

Usuwanie lub ograniczanie skutków pasywacji

1. Przyłożenie obciążenia: Jedną z powszechnych metod łagodzenia skutków pasywacji jest przyłożenie umiarkowanego obciążenia elektrycznego do akumulatora.Obciążenie to pomaga „przełamać” warstwę pasywacyjną, umożliwiając zasadniczo swobodny przepływ jonów pomiędzy elektrodami.Ta metoda jest często stosowana, gdy urządzenia są wyjmowane z pamięci i muszą działać natychmiast.

2. Ładowanie impulsowe: W cięższych przypadkach można zastosować technikę zwaną ładowaniem impulsowym.Polega to na zastosowaniu do akumulatora serii krótkich impulsów o wysokim natężeniu prądu w celu bardziej agresywnego przerwania warstwy pasywacyjnej.Ta metoda może być skuteczna, ale należy ją stosować ostrożnie, aby uniknąć uszkodzenia akumulatora.

3. Kondycjonowanie akumulatora: Niektóre urządzenia obejmują proces kondycjonowania, który okresowo obciąża akumulator podczas przechowywania.Ten środek zapobiegawczy pomaga zminimalizować grubość tworzącej się warstwy pasywacyjnej, zapewniając, że akumulator pozostanie gotowy do użycia bez znaczącego pogorszenia wydajności.

4. Kontrolowane warunki przechowywania: Przechowywanie akumulatorów w kontrolowanych warunkach środowiskowych (optymalna temperatura i wilgotność) może również zmniejszyć szybkość tworzenia się warstwy pasywacyjnej.Niższe temperatury mogą spowolnić reakcje chemiczne związane z pasywacją.

5. Dodatki chemiczne: Niektórzy producenci akumulatorów dodają do elektrolitu związki chemiczne, które mogą ograniczać wzrost lub stabilność warstwy pasywacyjnej.Dodatki te mają na celu utrzymanie oporu wewnętrznego na możliwym do opanowania poziomie bez uszczerbku dla bezpieczeństwa i trwałości akumulatora.

 

Podsumowując, chociaż pasywacja może początkowo wydawać się wadą w przypadku akumulatorów litowo-chlorkowo-tionylowych, jest to miecz obosieczny, który oferuje również znaczne korzyści.Zrozumienie natury pasywacji, jej skutków i metod łagodzenia tych skutków ma kluczowe znaczenie dla maksymalizacji wydajności tych akumulatorów w praktycznych zastosowaniach.Techniki takie jak przykładanie obciążenia, ładowanie impulsowe i kondycjonowanie akumulatora mają kluczowe znaczenie w zarządzaniu pasywacją, szczególnie w zastosowaniach krytycznych i wymagających wysokiej niezawodności.Oczekuje się, że w miarę postępu technologii dalsze udoskonalenia składu chemicznego akumulatorów i systemów zarządzania poprawią obsługę pasywacji, poszerzając w ten sposób zastosowanie i wydajność akumulatorów litowych.


Czas publikacji: 11 maja 2024 r